De Kruistochten, vervolg

De vijf avonden over de kruistochten werden steeds voorzien van een passende muzikale opening en sluiting. Volgens die traditie heb ik gekozen voor het meest geprezen middeleeuwse lied met als thema Palestina en de kruistochten. 'Palästinalied' is geschreven door Walter von der Vogelweide. Een lied waarvan niet alleen de tekst maar ook de melodie de eeuwen heeft overleefd. Klik hier om het middeleeuwse propagandalied te beluisteren.

De enthousiaste docent begon de avond met de openingszin: ‘De bedoeling van vanavond is Jeruzalem heroveren.’ Een tijd van bondgenootschappen, verraad en troonswisselingen. Maar ook een tijd van zelfmoordterroristen, de Assasijnen. Op de vraag naar de betekenis van hun naam kwamen twee mogelijke antwoorden.

De stichter van de Assassijnen, Hasan al-Sabbah, zou zijn volgelingen hasjiesj toedienen om ze een blik in het paradijselijke hiernamaals te gunnen en ze zo te motiveren tot de deelname aan oorlogen en het plegen van aanslagen. Assassijn wordt verondersteld een verbastering te zijn van hashshashin, dat betekent: zij die zich met hasjisj bedwelmen. Er wordt echter beweerd dat de waarheid achter deze woorden er heel anders uitziet, in teruggevonden documenten afkomstig van Alamoet staat dat Hassan-i Sabbah zijn volgelingen graag aansprak met Asasiyun, wat betekent "zij die trouw zijn aan de Asās", wat op zijn beurt betekent "Oprichting van het geloof. Wie weet hebben beide opties iets met de naamgeving te maken.

Andere fanatiekelingen in het Midden Oosten waren de Ordes, zoals de Hospitaalridders, ook wel Johannieters genoemd, de Duitse Orde en de Tempeliers.

Jeruzalem komt in handen van de christenen, maar mag zich gelijk gaan opmaken voor de verdediging ervan tegen de meest strategische moslimleider aller tijden: Yusuf Salah ud-Din. ‘Als we onze vijand willen verslaan, moeten we hem eerst beter leren kennen.’ Wij kennen hem onder de naam Saladin. Een man waarvan gezegd werd dat hij vrede wilde stichten. In geschriften wordt hij niet alleen gerespecteerd door de islamitische schrijvers, maar ook door christelijke.

Standbeeld van Yusuf  Salah ud-Din

Balian of Ibelin, Kingdom of Heaven

 Dan komt er ineens een man in beeld die ik alleen van de film ‘Kingdom of Heaven’ kende ‘Balian of Ibelin’. De film blijkt gebaseerd op meer historische feiten dan ik dacht, al is er genoeg aan te wijzen als fantasie zoals het zilveren masker dat de aan lepra lijdende koning van Jeruzalem draagt. Balian is de man die onderhandelt met Saladin als hij op het punt staat om Jeruzalem te veroveren. Alle inwoners zouden een vrijgeleide krijgen met als voorwaarde dat er voor iedereen losgeld betaald moest worden. De rijken van Jeruzalem zaten bovenop hun eigen geld en kochten alleen zichzelf en hun familie vrij. De armen werden niet vrijgekocht omdat de rijken hun geld niet wilden spenderen aan de armen, daarom werden ze door Saladin als slaaf verkocht.

Om het een kruistocht te noemen, moet het aan een paar voorwaarden voldoen:

Grootste kasteel van de Katharen

-Beschermen heilig land en de weg ernaar toe

-Pauselijke goedkeuring

-Vergiffenis van zonden

Maar na kruistochten die alleen naar het Midden Oosten leidden, werd het tijd om de focus te verleggen. Eerst onder het mom van ‘de weg ernaar toe beschermen’ om zo een excuus te hebben om in

Tempelierssymbool

de Balkan huis te houden. Tot aan een paus die preekt dat wie de kerk beschermt ook vergiffenis van zonden krijgt. De kruistochten in Europa raken steeds verder van hun oorspronkelijke bedoeling af en richten zich niet meer tegen een vijand die het heilig land heeft ingenomen, maar tegen andersdenkenden, ketters. De meest bekende kruistocht tegen ketters speelt zich af in Zuid Frankrijk, waar de Katharen haast obsessief werden vervolgd en door de inquisitie uitgeroeid. Een halve eeuw later waren het de Tempeliers die tot ketters werden uitgeroepen en op vrijdag de dertiende (oktober 1307) begon de razzia en werden de Tempeliers gearresteerd. Hun orde werd opgeheven en de bezittingen overgedragen aan de Johannieters.

Er was zowaar een kruistocht die kruisvaarders toerisme kende. Slavische stammen in Pruisen werden net als Lithouwen onderworpen aan de Duitse Orde. Ieder jaar werden er Europese kruisvaarders uitgenodigd voor deelname. Naast vechten waren er voornamelijk veel feesten met uitgebreid gedekte eettafels. Deze kruistocht had helemaal niks meer met religie te maken, maar puur met uitbreiding van land.

Niet alleen het midden oosten was een slangenkuil vol macht, huichelarij en verraad. Elke koning, adviseur of geestelijke had zo zijn reden voor een kruistocht. Dat is me meer dan duidelijk geworden.