zondag 9 februari 2014

Jip & Janneke En De Verdwenen Belgische Stam

Er was een tijdstunnel die me afsloot van de buitenwereld en  luidsprekers waar gesproken Latijnse teksten uitkwamen. Dit hielp me om in het verleden terecht te komen.  Het was een doordeweekse dag, geen vakantie. Dat zorgde ervoor dat ik vaak alleen was in een zaal en alle informatie als een spons kon absorberen, dat de geschiedenis die voor mijn neus lag haast tastbaar werd.

Het Gallo Romeins Museum is ruim opgezet en neemt je mee vanaf de prehistorie tot aan het eind van het Romeinse rijk. Van jager verzamelaars tot aan de rituelen van de Romeinse inwoners van  Atuatuca Tongrorum (huidig Tongeren BE) de badhuizen, grafheuvels en hun vele goden. Met reconstructies van bewoners passend bij de tijd, filmpjes met werkzaamheden zoals vuursteen-bewerken, weven en het malen van graan, was het een afwisselend geheel tussen de vele tekstborden met de nodige informatie. Tongeren vormde tijdens de Romeinse overheersing het administratieve centrum van het district Tungri. Kort daarvoor
waren het nog de inheemse stammen die onder bevel van de Eburoonse leider Ambiorix  een fikse nederlaag aan de Romeinen toebrachten. Dit lieten de Romeinen niet onbeantwoord. Na een moordpartij werden de Eburonen uit alle geschriften geschrapt alsof ze nooit bestaan hadden. Of de stam volledig is uitgemoord is de vraag, vermoedelijk zijn de overlevenden uit veiligheidsoverwegingen opgegaan in de omringende stammen. Een aantal eeuwen later stortte het Romeinse rijk in en namen de Merovingers het heft in handen in deze contreien. Daar eindigde helaas de tentoonstelling die zeker de moeite waard is om nog een keer te bekijken. Wie weet tijdens de tijdelijke tentoonstelling over de Vikingen die in het najaar van 2014 met hun drakenschepen in Tongeren aanmeren.


In de hoop toch nog wat meer over de Merovingen te weten te komen, struinde ik de museumwinkel door. Geen stoere Merovingers, maar wel een ander boekje dat mijn aandacht trok. Net als Annie M. G. Schmidt ben ik geboren in Kapelle en opgegroeid met de giraffe van Dikkertje Dap voor de bibliotheek. Tja wie is er niet groot geworden met de belevenissen van Jip en Janneke oftewel Jippus et Jannica. Een boekje met zowel de Nederlandse als ook de Latijnse versie. De voorkant delen de zwartwitte figuurtjes en hun hond Takkie met een standbeeld van een Romeinse keizer. Zelfs voor Jip en Janneke leiden vele wegen naar Rome.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten