Mijn liefde voor archeologie en geschiedenis heeft al jaren een voorkeur voor kastelen, kloosters, kerken en ruïnes, vraag me niet waarom. De routes van mijn fietsvakanties liepen dan ook zo heel toevallig langs bouwwerken uit lang vervlogen tijden. Eén daarvan was wel heel bijzonder, de abdij van Ename. Op het moment dat ik er langs fietste was er een grootschalige opgraving bezig want de abdij was niet meer. Alleen een ruïne herinnerde aan de grootsheid van het bouwwerk.
Snel
parkeerde ik mijn fiets tegen een muurtje en liep het terrein op. Nieuwsgierig
volgde ik de pijltjes die me zo over het terrein rondleidden langs muurtjes die
verschillende leef- en gebruiksruimtes van elkaar scheidde. Het gedeelte waar
de opgraving plaats vond was afgezet met linten. Als bezoeker mocht je alleen
van een afstandje toekijken. Helaas, maar wel te begrijpen op een terrein wat
bloot ligt voor onderzoek en daardoor ook kwetsbaar is. Aan mijn kant van het
lint lagen bergen opgegraven puin. Die waren blijkbaar niet interessant genoeg
voor de archeologen. Maar voor een speurder als ik zijn die bergen zeer verleidelijk. Tot mijn stomme verbazing vond ik
tussen allerlei scherven een paar mooie geglazuurde tegeltjes. Het formaat gaf
aan dat ze uit de 13de of 14de eeuw stammen.
Tja, als
de archeologen ze niet willen dan zeg ik geen nee tegen deze weliswaar
beschadigde maar voor mij evengoed mooie tegeltjes. Aangezien het handzame
tegeltjes waren konden ze nog wel ergens in mijn bagage op de fiets.
Als ik aan
abdijen denk, denk ik ook aan heerlijk gebrouwen abdij-bier en daar zijn ze in
België verrekte goed in. Mijn speurtocht door Ename leidde me al snel naar de
brouwerij waar inderdaad abdijbier gemaakt werd. Helaas werd er alleen aan groothandel
verkocht. Zo’n grootgebruiker ben ik nou ook weer niet. Maar dan brengt de
plaatselijke supermarkt uitkomst. Met een blond bier een dubbel en een triple
kwam ik weer naar buiten. Proost op de abdij van Ename!
Mocht je een
keer in de buurt van Ename zijn, zoals de Belgen zelf zeggen ademt zowat het
ganse dorp geschiedenis uit. Er is de archeologische site met de restanten van
een benedictijnenabdij, iets hogerop is er het beschermde Bos t' Ename. In het
dorp vind je de prachtig gerestaureerde Sint-Laurentiuskerk en als verzamelpunt
van alle informatie: het provinciaal archeologisch museum of pam Ename. En dan zwijgen
we nog over wat je niet ziet: ooit stond hier een burcht die de grens van het
Duitse keizerrijk moest beschermen. In het museum vind je hier het verhaal van
terug.
Wil je ook
zo’n lekker biertje proeven klik dan hier voor lekker bier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten