Mijn reis ging verder door de tijd van jagers en
verzamelaars waar visnetten te drogen hingen en amuletten boze geesten uit de
buurt moesten houden. Tot ik in een Romeins kamp terecht kwam. Stoere woest uitziende
Romeinse soldaten stonden in vol ornaat om zich heen te kijken met de hand op
hun gladius, alsof ze het land net veroverd hebben. Ze waren van top tot teen Romeins, zo ook het kamp inclusief de ingegraven palen die als
omheining dienen. Gelukkig mocht ik zonder ophouden het kamp weer uit lopen,
tja je weet het maar nooit met die Romeinen.
Al doen de Friezen niet veel voor ze onder, een volkje die
door de Romeinse beschaving haast als barbaars gezien werd. Ik zag gelijk
beelden voor me van arena’s vol bloed en kruisen langs de weg met verminkte
lichamen er aan, het is maar wat je barbaars en beschaafd noemt.
Even verderop maakten een aantal Vikingen zich gereed voor
een gevecht, volgens traditie werd de oorlogsgod Odin gegroet, hopend dat hij hun de overwinning zou schenken.
Het gevecht was kort maar krachtig, zwaarden en bijlen gingen door de lucht en
troffen al snel een tegenstander. De mensen die zich niet met de ruzie wilden bemoeien, bleven veilig op afstand.
Een grote tribune midden op het van het terrein lokte een hoop mensen
en kinderen toen de omroeper luid door de speakers het terrein over galmde. Ook
ik liet me verleidden en zocht een mooi plekje uit. Onder luid applaus en enthousiast geroep, kwamen er vier
ridders te paard, beiden in vol ornaat, het toernooiveld op rijden. Een opgewonden gevoel maakte zich van mij
meester, even verloor ik me in de illusie van de tijd.
Volgend jaar gaat het themapark Justerland in de zomer al twee manden open, zuchtte ik gelukzalig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten