zondag 21 juli 2013

Werktitel: Atilla de Hun en het mysterie van de 1000 maagden


Op een dag leek alles als puzzelstukjes in elkaar te vallen.

Je kent het misschien wel, een gevoel dat je al een poos sluimerend bij je draagt, eist ineens de aandacht op. Zo ging dat ook bij mij.

Nadat ik jarenlang dicht bij Rhenen gewoond had, nam ik het bijzondere verhaal van de heilige Cunera, patroonheilige van de stad Rhenen, met me mee in mijn achterhoofd toen ik verhuisde naar Noord Holland. Niet per se omdat ik Cunera interessant vond, maar wel de man die Gesel des Gods wordt genoemd en een gruwelijke rol in haar verhaal speelde, namelijk Atilla de Hun. Een man die volgens onderzoekers een grote rol had in de val van het Romeinse rijk. Hoe kwam Cunera in aanraking met Atilla de Hun?

Een interessant verhaal wat maar in mijn hoofd bleef zitten, vroeg jaren later ineens om pen en papier. Dat kwam niet zo maar uit de lucht vallen.
Op dat moment was ik in Rhenen bij de opening van een tentoonstelling genaamd: ‘Eeuwige rust op de Donderberg,’ een groot vroegmiddeleeuws grafveld bij Rhenen. Mijn passie voor archeologie had me die dag met de trein naar Rhenen gebracht. Vondsten uit het oudheidkundig museum in Leiden zouden voor deze tentoonstelling in Rhenen in de vitrines liggen. Een unieke kans om een compleet beeld te krijgen van de bijzondere opgraving die in 1951 had plaats gevonden. Mooie voorwerpen  kwamen onder mijn ogen voorbij. Van bijzondere glazen drinkbekers tot glimmende muntjes en rijk gedecoreerde sieraden. Ja, de mensen moeten in die tijd aardig rijk zijn geweest.

Zo stond ik te genieten van de tentoonstelling die op een paar stappen van de Cunerakerk plaats vond. Vanuit het raam van het museum zag ik de mooie slanke toren en ineens dacht ik weer aan het verhaal van Cunera. Ik realiseerde me dat wat ik in de vitrines zag liggen als achtergrond voor haar verhaal kon dienen. Door die gebruiksvoorwerpen kwam haar verhaal ineens tot leven. Een enthousiast gevoel maakte zich van mij meester. Daar moest ik wat mee doen.  Toch maar eens pen en papier pakken?

Het werd een begin van een groot project wat zich steeds meer vormde tot een historische roman.
Een project waar ik op 2 januari 2012 mee ben begonnen en nog steeds loopt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten