Het leuke
van figureren in een film met een historisch verhaal is dat de hele setting
teruggaat in de tijd. Alle figuranten in kostuums, geen moderne dingen in beeld
en voor een passend straatbeeld bijbehorende vervoersmiddelen, in dit geval
maar liefst drie koetsen en twee hoge bi’s.
Een fiets
met een hoog en laag wiel, lastig te berijden en remmen is al helemaal
gevaarlijk aangezien je zo over het stuur heen vliegt. De hoge bi, zonder enige twijfel de
gevaarlijkste massa-geproduceerde fiets. Andere nadelen waren het moeizame
opstijgen, de onmogelijkheid om bij een tussenstop een voet op vaste grond te
zetten en de instabiele wegligging.
Ik zag
het bijna allemaal gebeuren tijdens de opnames al was de berijder, zoals hij
zelf zei, wel ervaren. Oefening baart kunst? Ondanks de beperkingen van dit
vervoermiddel was dit het eerste echt bruikbare rijwiel.
De koets is een tussenvorm
van een draagstoel (later niet gedragen door mannen maar paarden)naar een
gemotoriseerd voertuig. Ze werden afhankelijk van de grote en rijkdom van de
eigenaar getrokken door één of meerdere paarden. Soms hadden ze aan de
achterkant een raam, zodat de ingezetene naar buiten kon kijken en de
voorbijgangers konden zien wie er in de koets zat. Rijkdom en de rijke mochten
gezien worden.
Drie
koetsen in een straat en een scene die keer op keer overnieuw moest. Dat hield
in dat de koetsen keer op keer moesten draaien, een hele happening. Nou was
deze straat breed, in een smalle straat was het niet mogelijk geweest.
Wil je bovenstaande vervoersmiddelen van dichtbij bekijken, dat kan in de volgende musea’s:
