Het is ongeveer 4500 jaar geleden dat Cees begraven werd.
Hij leefde aan het eind van de steentijd als boer in het drassige West Friesland.
Tijdens een opgraving in 1990 zag hij weer het levenslicht. Gisteren kon het
publiek voor het eerst met de reconstructie van Cees de Steentijdman kennis
maken. De verwachtingen waren hoog gespannen, velen hadden hem al op het
journaal of in een actualiteiten programma voorbij zien komen. Met een exclusieve
rondleiding zouden ze meer over Cees en zijn tijd te weten komen.
Ik was een van de gelukkigen
die twee groepen mocht rondleiden. Ik begeleidde de bezoekers naar het keldergewelf
waar Cees op ons stond te wachten. De ontmoeting met Cees was zogezegd
indrukwekkend. De bezoekers waren laaiend enthousiast.
Cees is deze week nog te zien in het West Fries Museum te
Hoorn en zal in 2014 een plekje innemen in het archeologisch informatiecentrum
van Noord Holland dat in Castricum gebouwd wordt en de naam ‘Het Huis van Hilde’
zal dragen.
Twee vrouwen hebben hard hun best gedaan om Cees toonbaar
voor het publiek te maken. De een hield zich bezig met de reconstructie van het
gezicht, de ander zorgde voor de historische kleding. Zo geeft Cees een goed
beeld van de prehistorische mens en scheelt hij amper van hoe wij er nu
uitzien. Zijn kleren zitten als gegoten en zijn rossige baard staat hem goed. Zijn
ogen staren strak vooruit. Je hoeft hem alleen maar leven in te blazen om
ervoor te zorgen dat hij het museum uit kan wandelen. Hij weet meer van leven in
de natuur dan wij. Zijn spieren zijn veel ontwikkelder dan de onze en zijn
gebit gaver dan we voor mogelijk kunnen houden. Cees was een sterke gezonde
man, een noodlottig ongeval heeft een einde aan zijn goed leven gemaakt. Een
dodenhuis was zijn laatste rustplaats.
Nu leert hij ons over de prehistorie. Het half uur was te
snel om, de volgende groep bezoekers stond al ongeduldig te wachten. Gelukkig
konden we nog kijken bij de vrouw die Cees niet alleen liefdevol aankleedde
maar zijn kleren helemaal op dezelfde manier gemaakt heeft zoals Cees dat in
zijn tijd ook gedaan zou hebben. Stap voor stap vertelde ze enthousiast hoe de
kleding tot stand is gekomen, van zijn geitenleren lendendoek tot zijn
bodywarmer van beverhuid en hoe naai je eigenlijk stukken huid aan elkaar? Daar
gebruikte men in die tijd o.a. darmen voor, die ze eerst schoonmaakte en lieten
drogen. Hoe lang duurt het voor je van vlas een linnen tuniek hebt, hoe lang
deed men met schoenen gemaakt van wilgenbast-vezel. Allemaal vragen waar deze
expert antwoord op kon geven. Een mooie aanvulling op het bezoek aan misschien
wel de beroemdste Cees van Nederland. Ik vond het in ieder geval een hele eer
om Cees te aanschouwen en belangstellenden over zijn leven te vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten