Dat zal menig schrijver of filmmaker gedacht hebben, farao’s
in overvloed. Er zijn een aantal farao’s bekend geworden door hun graf of vele
hiërogliefen met hun veldslagen daarin opgetekend.
Afgelopen week ging ik naar de film Exodus; Gods and Kings. De
makers van de film hebben de Farao "Ramses de Grote" in verband gebracht met het
verhaal van Mozes. Volgens velen een omstreden keus, maar niemand weet het
juiste antwoord op de vraag: Wie is de farao die getergd werd door 10 plagen, om het maar niet te hebben over wat Ram-ses en Mo-ses werkelijk van elkaar waren. In oude geschriften als de bijbel en de koran worden farao’s niet bij name
genoemd.
Aan het eind van de strijd om goddelijkheid, de farao zag zichzelf als
god en werd ineens geconfronteerd met de god van Mozes, komt de farao terug op
zijn besluit. Hij had het volk van Mozes, dat hij als slaven aan de piramides
liet werken, toestemming gegeven Egypte te verlaten. Met zijn leger zette hij
de achtervolging in met het idee de slaven bij de Rode Zee als vee klem te drijven. Tot zijn verbazing
en woede zag hij hoe het water uit de zee zich terugtrok en de broodnodige
slaven veilig de overkant bereikten. Hij spoorde zijn leger aan, maar het teruggetrokken
water kwam als een tsunami aangesneld en doodde de farao en zijn leger, zo gaat
het verhaal. In de film hebben ze blijkbaar gekozen om een andere legende te
volgen, namelijk die van “De dochter van de Farao” Het verhaal gaat dat de
farao ontsnapte aan de huizenhoge golf en met zijn familie vluchtte naar
Petra, de stad in Jordanië. Deze legende inspireerde mij tot het schrijven van
het verhaal “De Waterdrager” dat zondag 1 februari 2015 verschijnt in de bundel
“De Spiegel”. Zou mijn farao Ramses de Grote heten?
“Samen met mijn broers heeft mijn vader, de farao, mij en
mijn moeder meegenomen. Zodat het land dat was aangetast door sprinkhanen,
kikkers, hagel en duisternis haar wonden kon likken en in de diepte van de met
as bezaaide klei haar vruchtbaarheid kon terugvinden. Daarom baden wij vele
uren tot onze vruchtbaarheidsgodin, om ons welgezind te zijn. En de scheuren in
de gespleten aarde met helder water te vullen en de gekneusde hellingen van de
Nijl weer groen en vol leven te brengen. Opdat wij op een dag kunnen terugkeren
naar het land van onze herkomst, waar farao’s in hun machtige piramides liggen
te wachten op de laatste trede naar vergoddelijking en het gouden omhulsel met
gestileerde symbolen hun gebalsemde lichamen bijeenhoudt. Het land van droogte,
maar ook van overstromingen.”
Lees meer over Petra
