Bronstijd West-Friesland.

Ik weet nog goed dat, toen ik een aantal jaar geleden van Veenendaal naar Noord-Holland verhuisde, ik het jammer vond om afscheid te nemen van de archeologie van de Utrechtse Heuvelrug. Ik wist zeker dat ik de grafheuvels, het celtic field, de heuvelrug zelf, en Kwintelooijen zou missen. In de groeve van Kwintelooijen zijn, naast in de Belvédere-groeve bij Maastricht, de oudst bekende sporen in Nederland gevonden. De oeroude sporen zijn restanten van een kamp en dateren uit het Midden-paleolithicum, ca. 250.000 BP.

Kon een andere woonplaats op tegen de geschiedenis die hier zo tastbaar aanwezig was, vroeg ik me af. Ouder dan oeroud kon ten slotte niet en wat kon er nou interessant zijn aan de omgeving van een stad die zijn rijkdom te danken heeft aan de VOC-tijd.

Schoorvoetend geef ik toe dat ik onder de indruk ben van de archeologische rijkdom van West-Friesland. Oké, van een heuvelrug is hier echt geen sprake, maar er zijn al meer dan 200 grafheuvels gevonden, slik. En wat dacht je van Cees de Steentijdman en onlangs werd er een bronstijdskelet gevonden van een jonge vrouw, Drechtje. Voor Archeologie online kon ik in een paar weken tijd 3-tal artikels schrijven over unieke Bronstijdvondsten. Een houten peddel, een heiligdom en dus het skelet.

Tja, dat zogenaamde heiligdom. Ik weet dat als archeologen geen idee hebben wat de functie is van datgene wat ze hebben gevonden, het plaatsen in het vakje “rituelen”. En waarom ook niet. Juist over rituelen is zo weinig bekend. Hoe dacht men toen over leven en dood, hoe keek men naar de natuur en elkaar. Geloofden ze in iets groters dan henzelf? Dachten zij zoveel anders dan wij? Dat zijn allemaal vragen waar we misschien wel nooit antwoord op krijgen. Als er dan geroepen wordt dat er een heiligdom gevonden is of een ritueel begraven schat, een kromgebogen zwaard, of een depot van bronzen bijlen, dan komen die vragen weer bij mij naar boven. Het maakt de mensen die toen leefden op de een of andere manier echter, want rituelen horen nou eenmaal bij het leven…toch? De opgravingen in wat ik nu liefkozend “Bronstijd West-Friesland” noem, duren nog een paar maanden. Wie weet wat voor spectaculaire vondsten er nog uit de klei tevoorschijn komen.

Tja, nu moet ik toch echt toegeven dat de archeologie ook hier zeer interessant is.

Mij hoor je niet meer klagen over Bronstijd West Friesland.

Zie hier een filmpje over de vondst van Drechtje